In de BYOD-workshops die ik bij organisaties geef zie
ik de worsteling tussen directies, midden management en medewerkers. Maar ook
tussen medewerkers onderling. Wat betekent die nieuwe openheid nu voor de
mensen individueel? En wat kunnen ze samen aan voordelen er uit halen? Kunnen
ze er ook iets mee naar hun klanten? Waar liggen grenzen? Wordt de
productiviteit er niet mee ondermijnd? Of wordt de productiviteit er juist door
gestimuleerd?
Bij invoering van Het Nieuwe Werken zie je vaak de ‘bricks
& bytes’ op orde gebracht worden. Relatief nieuwe kantoorpanden worden
verlaten, nieuwe kantoorconcepten worden op kansvolle braakliggende terreinen
uit de grond gestampt. Iedereen een laptop, een smartphone, een tablet, een flexibel
contract, een flexibele onkostenvergoeding en we zijn er!
Helaas wordt de derde ‘b’ van ‘behaviour’ vergeten. We leren
de mensen niet hoe ze samen moeten werken, hoe ze informatie met elkaar moeten
delen. En wat zijn de kaders die openheid en sociale cohesie tot een succes
voor de organisatie maken?
Ik zie veel organisaties op die manier de eerste stapjes
zetten naar een intensievere sociale cohesie. Enerzijds onderling tussen
medewerkers en anderzijds in relatie tot hun omgeving. Die sociale cohesie en
transparantie moeten echter wel ergens toe leiden. Onderstaand zijn een aantal
doelstellingen weergegeven:
·
Medewerkers vinden sneller kennis in de
organisatie.
·
Innovatie kan sneller.
·
Organisatiebrede communicatie kan sneller en
effectiever.
·
Overnames en organisatieaanpassingen kunnen
beter begeleid worden.
·
Kennis en informatie is sneller beschikbaar in
het contact center (betere klantafhandeling).
·
Up-to-date kennis en informatie is beschikbaar
voor sales.
·
Klanten worden langer aan de organisatie
verbonden door communities.
·
Klanten kunnen intensiever en effectiever
informatie krijgen over de organisatie, de dienstverlening en de producten.
·
Klanten kunnen problemen snel oplossen, mede op
basis van andere klantervaringen.
·
Klanten kunnen vaker benaderd worden, de
klantrelatie wordt hechter.
·
Klanten kunnen betrokken worden bij innovatie.
·
Nieuwe producten en diensten kunnen sneller en
effectiever onder de aandacht van klanten gebracht worden.
·
Nieuwe medewerkers kunnen via social media en
communities gerecruteerd worden.
·
Het imago van de organisatie kan positief
ondersteund worden.
·
Problemen van klanten kunnen wereldwijd in
behandeling genomen worden.
·
Nieuwe klanten dienen zich aan via social media.
·
De concurrentie is beter in beeld op social
media.
Nou, als dat de voordelen zijn: ‘Aan de slag dan met die
social business oplossingen!’
NB! Ik heb het hier niet over een Facebook-pagina, een
LinkedIn-account, een Yammer-account en een Dropbox-account. Natuurlijk ben je
dan al lekker op weg, want veel organisaties zien de voordelen hiervan nog
niet. Maar het gaat hier over integrale social business oplossingen die in het
hart van je organisatie komen te staan. Interne blogs, whiteboards,
presentation area’s, knowledge rooms, knowledge inventories, … De lijst is te
lang om verder op te noemen. Onder andere Microsoft, IBM, JIVE bieden deze integrale social
business oplossingen.
Een mooi voorbeeld zag ik van het Leger Des Heils. Zij gaven
op de Social Business Convention in Rotterdam vorige maand een presentatie over het gebruik social
business software binnen hun organisatie. Met de titel ‘Hoe sociaal kun je worden?’
gaven ze inzicht in de voordelen voor henzelf en hun hulp aan de kansarmen in
de samenleving. Voor hen geldt natuurlijk niet het voordeel dat hun
‘concurrentie’ beter in beeld is. Ik denk dat iedere organisatie zijn eigen
voordelen er uit kan en wil halen.
OK, openheid en transparanties dus? Maar wat betekent dit
voor de verantwoordelijkheid van medewerkers in bijvoorbeeld zorginstellingen,
financiële instellingen en andere organisatie waar met vertrouwelijke
informatie gewerkt wordt?
Vrijheid, eigen verantwoordelijkheid, vertrouwen en sturen
op resultaat vormen de nieuwe managementstijl. Iedereen moet plaats- en
tijdonafhankelijk kunnen werken. Maar veel managers weten dat medewerkers
binnen de muren van de organisatie van elkaar verschillen. Op basis van
situationeel leidinggeven hanteert de manager een zekere stijl bij een ervaren
en verantwoordelijke medewerker. Die verschilt weer van de aansturing bij een
minder ervaren en jongere collega. Ik sprak hier al over in een eerder artikel.
Wordt dat anders als ze op een andere plek of op een eigen
apparaat werken?
Nee, naar mijn mening blijft die, op de individu afgestemde,
managementstijl noodzakelijk. Veel medewerkers zullen niet kunnen omgaan met
die enorme vrijheid. Ze hebben het praatje bij het koffieapparaat nodig, ze
hebben fysieke aanwezigheid van collega’s nodig, ze hebben vaste structuren en
werktijden nodig. De kans is groot dat deze medewerkers verzuipen in vrijheid.
Vorige week hoorde ik op BNR Nieuwsradio de column van Ewald
Theunisse over ‘het nieuwste werken’. Hij sprak ook over die opdeling tussen medewerkers.
Als je behoort tot de groep die optimaal van vrijheid en
eigen verantwoordelijkheid wilt genieten, dan raad ik je het boek ‘Slimmer werken met het kantoor in je tas’ van Gerald Essers aan. Boordevol slimme tips
voor de ‘nomad worker’.
Loslaten is OK, maar de verbinding is nodig in het kwadraat!
Het nieuwste werken, in social business,
vraagt om een individuele afstemming.
Goed, nu weer terug naar die vertrouwelijke gegevens.
Wet- & regelgeving zetten druk op de openheid. De Wet
Bescherming Persoonsgegevens wordt momenteel aangescherpt. Als een datalek
ontdekt wordt moeten organisaties daar melding van gaan maken bij het College
Bescherming Persoongegevens. De sancties die het CBP mag opleggen worden sterk
verruimd. Er is sprake van een maximale boete van 200.000 euro!
Betekent dit dat we die openheid en sociale cohesie met de
omgeving dan maar in de ijskast moeten zetten?
Dat zal iedere organisatie voor zichzelf moeten uitmaken. Ik
kan me voorstellen dat wereldwijde reiskosten enorm hoog oplopen. Het toepassen
van skype, in combinatie met de kans op datalekken (lees boetes van het CBP),
kan in zo’n situatie een meer dan sluitende business case opleveren.
Ik ben een groot voorstander van de openheid en de genoemde
sociale cohesie. Maar vanuit mijn professie ben ik me terdege bewust dat er
grenzen aan zitten als er met vertrouwelijke gegevens gewerkt wordt. In mijn
werk hoor ik het hele spectrum aan meningen voorbijkomen. Dat is een razend
spannende beleving. Hoe rolt de bal? Waar worden de piketpalen geslagen in de
discussies? Hoe bang is de directie?
Welke verantwoordelijkheid tonen directieleden? In welke mate volgen
medewerkers dat voorbeeldgedrag? Welke sluipweggetjes worden gevonden?
Het is een mooie tijd als beveiliger. Mensen willen meer
vrijheid en meer verantwoordelijkheid. Sommige kunnen dat, anderen moeten
daarbij geholpen worden. Feit blijft dat social business ook verantwoord gedrag
met vertrouwelijke gegevens nodig heeft.
Ik zorg dat ik de komende tijd bij de discussies betrokken
blijf. Het is leuk om een bijdrage te leveren aan ‘loslaten en verbinden’, met
een accent op vertrouwen. Vertrouwen bedoel ik dan op twee manieren: de manager
die zijn medewerkers vertrouwt en de professionele omgang met vertrouwelijke
gegevens door diezelfde medewerkers.
In een volgend blogartikel zal ik verder ingaan op
randvoorwaardelijke aspecten die spelen bij veilige verwerking van
vertrouwelijke gegevens in een social business.
Blijf alert! Cybercriminelen houden je in de gaten!